We zijn alweer een tijdje verder sinds het laatste bericht. Jens en Lana zijn alweer een dikke week thuis! Dus tijd voor een berichtje om te vertellen hoe het gaat.
Het proefverlof wat we eerder hadden verliep niet helemaal gladjes. Veel huilen, heel veel huilen. De moed zakte ons eerlijk gezegd een beetje in de schoenen… We hadden ze toen zondagavond weer terug gebracht naar het ziekenhuis. En maandagavond namen we ze voor ‘het echt’ mee naar huis! Wat spannend! Wat leuk! Maar toch met alle voorgeschiedenis: Heel erg spannend voor deze paps en mams 😉 .
De eerste dagen gedroegen ze zich voorbeeldig! Lekker veel slapen, flesjes goed leegdrinken. Niet teveel huilen. Zo hebben we het graag! 🙂 Daarna volgden wat mindere dagen. Met heel veel huilen, wederom. Soms wel 6 uur achter elkaar…
Toen kwam opnieuw een weekend in zicht en André moest voor zijn werk een paar dagen naar het westen van ’t land. Om alleen met Jens & Lana thuis te zijn zag ik nog niet helemaal zitten. Dus Jens mocht een nachtje uit logeren bij opa en oma G. Dikke pret!
Hij was lekker rustig daar, veel geslapen. Zich keurig gedragen. En thuis gedroeg Lana zich ook ineens keurig. En heeft vooral heeeeel veeeeel geslapen. En ik dus ook 😉 . De volgende dag kwam Jens na de voeding van 15.00 uur weer thuis. Meteen allebei weer van ’t padje af, weer veel huilen. Maar de nacht ging gelukkig goed! Best trots dat dat allemaal alleen lukte!
En nu gaat het redelijk. We houden zogenoemde huillijsten bij. Hierin kunnen we met kleurtjes invullen hoe ze zich gedragen. Lekker ‘josti’ maar het werkt goed! Vooral vanaf de voeding van 15.00 uur tot de voeding van 19.00 uur wordt er gehuild. Dus die geven we dan vaak wat eerder hihi. Maar de rest van de dag gaat redelijk goed! Maar geen dag is hetzelfde. Ook ’s nachts komt Jens iets later dan 4 uur. Meestal 10 over 5. Elk uur is er 1! Zijn we blij mee!
Jens vind dit warme weer trouwens niet zo grappig. Dus sorry lieve lezers maar ik hoop op een koele zomer 😉 . Bij mij is het bloedverlies na 16 weken (!) eindelijk gestopt sinds 2 dagen. En nu hopen dat dat zo blijft! Alles gaat dus weer de goede kant op. Gelukkig!
Elke dag een stapje vooruit, soms even een dag een voetje terug, maar toch weer een stapje voorwaarts…….
Jullie zijn klasse ouders-in-wording met nu al zoveel ervaring……..Petje af!
Dank je! 🙂 Wel fijn dat ze af en toe ook bij jullie terecht kunnen 🙂
Het is hier vaak van 17 uur tot wij naar bed gaan huilen. Vanaf vanavond willen wij ze proberen na de voeding van 20 uur gewoon naar bed te doen en maar even laten huilen dat we zo wat meer regelmaat krijgen.
Lana huilt zichzelf vaak in slaap. Dus we hebben geleerd die een kwartiertje te laten ‘jammeren’. Dan gaat ze weer even hard tekeer maar zwakt al redelijk snel af naar echt jammeren. Pas als ze echt hard gaat, dan weten we dat er wat aan de hand is 😉
Succes, ik hoop dat het vanavond gelukt is!