Het gaat steeds beter met Jens & Lana. Gelukkig! Jens blijft lekker boevig en Lana mag inmiddels alweer iets voeding. Ook zijn ze allebei op ontdekkingsreis.

Eergisteren was het weer ‘mijn’ beurt om met Jens te buidelen. Zodra hij bij mij lag begon hij meteen heel erg te ‘happen’. En het leek de verzorger verstandig om hem mijn borst te laten verkennen. En ja hoor, daar was meneer naar op zoek 🙂 . Het is nog niet echt drinken, daarvoor is hij nog wat te jong. Maar hij vond het zeker allemaal erg interessant en gezellig! Fijn! ’s Nachts bleek hij behoorlijk boos te zijn en konden ze hem niet stil krijgen. Toen hebben ze hem uiteindelijk de fles gegeven. Die heeft hij met smaak opgedronken. Ook daarvoor is hij eigenlijk nog wat te jong, maar het ging goed. Hij krijgt z’n voeding namelijk verder gewoon nog via de sonde. Maar als hij wakker is, willen ze proberen hem vaker een fles aan te bieden! 🙂

We kwamen gisteren bij Jens en we troffen hem weer eens overdwars aan in de couveuse, onze boef! Jens was al zo hard gegroeit (bijna 50 gram per dag!) dat we hem in de wieg hebben mogen leggen! Hij woog inmiddels 1865 gram jeej! Nadat we met hem hadden gebuideld mochten we hem verschonen en kleren aantrekken! Een volledig pakje 🙂 . Dat zag er in 1x gaaf uit! Ook wel even wennen. Normaal had hij alleen een mutsje op en een pamper tot ongeveer aan z’n oksels hihi. Want de pampers zijn nog een beetje groot voor zulke kleintjes.

Toen hebben de verplegers z’n couveuse aan de kant geschoven en de wieg er neer gezet. Daar werd hij op een speciaal bolletjeskussen neergelegd. De fysio was bij Jens geweest. En omdat hij zich veel overstrekt leek het haar verstandig om hem af en toe op zo’n kussen neer te leggen. Zodat hij wat relaxter kan liggen en zichzelf niet zo overstrekt. Ook ligt hij in de wieg onder dekens, waardoor hij hopelijk niet meer zo overdwars kan gaan liggen en wat meer rust krijgt.

Met Lana lijkt het ook weer de goede kant op te gaan. Eergisteren lag ze bij André te buidelen. Ook daar zat zij flink te happen. Maar ja papa heeft geen mamamelk dus dat viel even tegen 😉 . Na een tijdje werd ze wat rustiger en lag ze heerlijk bij André te slapen. Ook zij groeit goed. Inmiddels ook al 1750 gram! Na 5 dagen geen voeding te hebben gehad. Zijn ze weer langzaam begonnen met het opbouwen hiervan. Ze krijgt nu 12 keer per dag 1 ml. Haar maagje moet hier toch nog wel erg aan wennen. Dus ze willen dit 3 dagen blijven doen, voordat ze het gaan ophogen. Zodat ze rustig de tijd heeft om alles te verwerken.

Bij Lana hebben ze haar HB-gehalte nog gechecked. Want ze vonden haar wat bleek. Maar ze lijkt dus gewoon op mama 😉 Want haar HB was 9,1. Prima in orde, je moet minimaal 7,8 hebben. Gisteren mocht ze weer bij mij liggen. En wederom was ze erg aan het happen. En ook haar hebben we aan mijn borst gelegd. En toen was ze tevreden. Een beetje sabbelen en vooral ondertussen veel lachen. Lieve lachjes heeft ze 🙂 . En na een tijdje viel ze lekker in slaap aan de borst haha.

Ze begint ondertussen weer lekker wat feller te worden. Ze is dus weer wat beter te pas. Ze is nog niet zo druk als haar broer, maar wat meer relaxter. Maar heeft zeker een eigen willetje! Van alle verzorgers krijgen we steeds te horen dat we nog de handen vol aan ze gaan krijgen. We zijn benieuwd! 🙂

Verder gaat het met André en mij nog niet helemaal super. We zijn allebei erg moe van alle gedoe. Ook is het niet echt leuk dat we ze omstebeurt moeten bezoeken. Doordat Jens op de derde verdieping ligt en Lana op de vierde verdieping. Je ben zo weer een paar uur verder. Als we bij de kindjes zijn, zijn we alle benul van tijd kwijt. Daardoor hebben we op ’t moment een beetje een vreemd ritme.

Ook heb ik nu twee keer achter elkaar grote bloedstolsels verloren en krijgen we keer op keer te horen dat we het rustig aan moeten doen en vooral tijd voor onszelf moeten nemen. Maar ja dat is makkelijker gezegd dan gedaan. We willen vooral bij Jens en Lana zijn, maar moeten op gaan passen dat we onszelf niet voorbij gaan lopen. Verder bind het personeel van de NICU me nog net niet vast op een rolstoel. Maar ik mocht absoluut niet meer zo veel gaan lopen, en kan André me de hele tijd in een rolstoel drukken. Wat vooral ikzelf erg irritant vind.